مقدمه :
كشور پادشاهي هلند با وسعتي حدود 41500 كيلومترمربع و جمعيتي
نزديك به 16 ميليون نفر در اروپا واقع شده است. بيش از نيمي از سكنه اين
كشور پيرو مسيحيت هستند. حدود 37 درصد آنها از مذهب خاصي پيروي نميكنند و
فقط چهار درصد پيرو مذاهب ديگر هستند. مردمان اين كشور اروپايي، به زبان
هلندي و فرزي تكلم مينمايند. اين كشور داراي 12 ايالت از جمله «اوترشت»
است و پايتخت آن با جمعيتي بالغ بر 725 هزار نفر، آمستردام است. مركز
حكومتي هلند «لاهه» است.
***
از حضور يهوديان در جنوب و شرق هلند
در منابع مربوط به قرون وسطي مكررا سخن به ميان آمده است. حدود سال 1590
ميلادي تعداد كثيري از بازرگانان اهل پرتغال در قسمت شمالي هلند سكني
گزيدند. اين افراد به ظاهر مسيحي شده بودند ولي در حكومت جمهوري به يهوديت
رجوع نمودند. در هلند هيچگاه قانون معتبر عمومي ويژه يهوديان وضع نشد بلكه
هر ايالتي، خود راسا در مورد پذيرش يهوديان تصميم ميگرفت. به دنبال پذيرش
يهوديان در هر ايالت، آنها مجاز به انجام فرائض مذهبي خود نيز بودند.
هيچگاه در هلند محل خاصي براي يهوديان به نام «گتو» وجود نداشته و داشتن
علائم خاص ظاهري براي مشخص بودن مذهب آنها صورت نگرفته است. انجمنهاي
يهوديان در ايالات مختلف از استقلال زيادي برخوردار بودند. يهوديان فقط از
عضويت و همكاري در اصناف منع شدند.
يهوديان اكثرا در غرب هلند يا به
عبارتي آمستردام، لاهه، ميدلبورگ و روتردام و عدهاي نيز بطور پراكنده در
مناطق ديگر سكونت داشتند. تعداد يهوديان اشكنازي كه پس از سال 1620 ميلادي
از لهستان و آلمان به هلند مهاجرت كردند، بيش از سفاراديها بوده است. در
سال 1635 انجمن مستقل يهوديان آلماني كه از فرهنگ بالايي برخوردار بودند
تاسيس شد. تفاوت ميان اين دو گروه از يهوديان بسيار بارز بود: يهوديان
اشكنازي به زبان ييديش تكلم مي كردند و يهوديان اسپانيايي – پرتغالـي در
مكاتبات خود از زبان اسپانيايي اسـتفاده ميكردند.
